- barıncı
- сущ. бот. донник (растение сем. бобовых, имеющее чёрные зёрна)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
barıncı — (Qazax) bax barınc. – Buzovun qabağına bir az barıncı töx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
barıncı — is. bot. Paxlalılar fəsiləsindən olan alaq otlarından birinin adı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
barıncılığ — (Ucar) “barıncı” adlı alaq otunun çox bitdiyi yer. – Bağa baxmamışıx barıncılıx olup … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti